Duisternis en Licht
We lopen door de wijk en opeens roept onze zoon van 2 “Een aap!” Terwijl hij een poosje kijkt naar wat hij ziet, zegt hij vervolgens “en díe aap is kapot.” Hij kijkt naar halloween attributen in een tuin. Een één of ander monsterachtig figuur hangt in een boom en een doodskop ligt eronder. Ik heb het bij zijn eigen conclusie gelaten en we zijn doorgelopen.
Ik vond het niet fijn dat hij hiermee werd geconfronteerd. Halloween komt rechtstreeks van de duisternis en daar wil ik ons kind ver vandaan houden.
Ik moet denken aan wat ik net heb gelezen uit 1 Korinthe 2:12: Wij hebben niet ontvangen de geest van de wereld, maar de Geest Die uit God is, opdat wij zouden weten de dingen die ons door God genadig geschonken zijn. Als ouders hebben we een grote verantwoordelijkheid gekregen om ons kind te leren wat het leven naar Gods Geest inhoudt. Het gaat niet zomaar over een gedachtegoed dat we ons kind bijbrengen. We geven hem het onwankelbare Fundament van het geloof in Yeshua mee. Wat we hem bijbrengen wijkt af van de geest van de wereld. Dat zal best nog weleens confronterend worden. Op momenten als deze voel ik me extra gedrongen om te bidden om bescherming voor ons kind. Bescherming tegen de macht van het kwaad. Er zijn momenten dat ik me daar zorgen om kan maken. Tegelijk leer ik gaandeweg ook om (uit genade!) te pleiten op het volbrachte werk van Yeshua, ook voor ons kind.
Opeens begint hij te zingen ‘God heb ik lief, want die getrouwe Heer…’ (ps. 116 berijmd) Terwijl ik de ernst van de duisternis besef, kan ik nu ook heilig lachen om de conclusie die onze zoon trok; een aap en een kapotte aap. Houd het maar zo denk ik. Totdat je het zelf beseft, zullen we je leren wat is het om Geestelijk te leven door God lief te hebben. Een kinderhart is in al zijn onwetendheid zo puur. Inmiddels weet ik dat God ook daardoor Zijn werk openbaart.
Laten we wandelen als kinderen van het Licht (Efeze 5:8).
Shalom!
Els.
Reactie plaatsen
Reacties